Өдөрт арван таван минутыг ашиглах арга хүний амьдралын гэгээрэх, харанхуйлахыг шийддэг

Бизнестэй холбоотой хүмүүс "цаг бол мөнгө" гэдэг зүйр үгийг иш татах дуртай байдаг. Харин "цаг
бол мөнгөнөөс илүү" гэж хэлэх нь зөв юм шиг.
Цагийг зөвөөр ашиглавал өөрийгөө гэгээрүүлж, зан араншингаа сайжруулж, бодгаль чанараа
тэлдэг. Хэрвээ өдөр бүр дэмий хэрэгт зүглэж, цагаа утга учиргүй, үр ашиггүй зүйлд зарцуулж байгаа бол тэр
дундаасаа ганцхан ч цагийг болов өөрийгөө гэгээрүүлэхийн тулд олгох хэрэгтэй юм. Тэгвэл ямар ч эрдэм
боловсролгүй хүн ч гэсэн хэдэн жилийн дотор ухаалаг хүн болж хувирна.
Гайхамшигт ажил хөдөлмөрт цагаа зарцуулбал хүний амьдрал үр жимсээр баян болж, үхэх хүртлээ
утга учирлаг үр дүнг олонтоо гаргах болов уу.
Нэг цаг гэлтгүй, нэг өдөрт арван таван минут ч байсан болно, өөрийгөө боловсруулахад хандуулж
үзвэл сайн. Нэг жилийн дараа заавал баттай үр дүн илэрхийлэгдэх ёстой билээ.
Шилдэг үзэл бодол хийгээд зовж зүдэрч байж олж авсан туршлага бол хадгалсан ч орон байр
эзлэхгүй, хаашаа ч аваад явсан мөнгө зардал нэхэхгүй, хөл гар хүлэхгүй. Цагийг арвитай ашиглах нь зав
чөлөөг баталгаажуулах зөв арга ч болдог. Цагийг чадарлагаар зохицуулбал, ажилд хөөгдөлгүй, асуудлаа
бүрэн дүүрэн гүйцэтгэхийн дээр, цаашлаад дараагийн ажилдаа ч эхлэл тавьж чадах болдог.
Харин бүр эсрэгээр цагийг ашиглах арга дээр эндүүрвэл, яаруу сандруу, эмх замбараагүй хоног
өдрүүд үргэлжилж, аль аль нь мухардалд орох болно. Иймэрхүү мухар сохор амьдрал удалгүй томоохон гай
түйтгэр авчирдаг.Нелсон адмирал "Би амжилтанд хүрсэн нь ямар ч хэрэг болж байсан, тогтсон арван таван
минутын өмнө ажлаа эхэлж байсны ач юм" гэж өгүүлсэн байдаг юм шүу.
Мөнгийг зарж барах хүртлээ түүний арга ухааныг анзаарч үздэггүи хүн олон. Цагийн тухайд ч бүр
их.
Залхуу хойрго амьдралд биеэ зөнд нь орхиод, хүний амьдралд үлдэж буй хугацаа цөөрөөд ирэхийн
хамт "цагийг илүү ухаалаг зарцуулах ёстой байлаа" гэх мэтээр гэмших хүн хэчнээн олон байдаг гээ. Гэвч тэр
үед цаг аль хэдийн энэрэлгүйгээр арилж, бас залхуу хойрго амьдралын хэвшил нь хувирч өөрчлөгдөх шинж
ердөө ч үгүй, өөрөө дүрсэн хавхнаасаа хөлөө сугалах нь хүртэл бололцоогүй болчихсон байдаг.
Алдагдсан эд баялаг хичээл зүтгэлийн улмаас хуучин хэвдээ орж чадахыг үгүйсгэхгүй. Алдагдсан
мэдлэг хичээнгүй сурлагаар эргэж дүүрч чадах, алдагдсан эрүүл мэндийгтэвчээр хийгээд эмээр эгүүлэн
буцааж авч магадгүй. Харин алдагдсан цаг мөч л гагцхүү үүрд мөнх эргэж ирдэггүй юм шүү.