Хувиа ухаарсан амьдрал

Хүн хэн ч болов хувь нийцтэй амьдрахаар арга чарга хайхгүй бол болохгүй. Энэ бол зөв ухаанаар
амьдрах аргын шинж тэмдэг юм. Хувиа ухаарсан амьдрал зохиож чадахгүй аас уйдах болсон хүн заавал
бусдын хүчинд горьдож эхлэн, шударга бус зүйлээр гараа бохирдуулах болдог. Тэгээд зарлагадаа ер өчүүхэн
ч сэтгэл зовохгүй, бусад хүнд гай болох сэлтийг эрэгцүүлэх гэж байхгүй, өөрөө сэтгэл ханах төдийгөө хөөж
чухалчилж явдаг. Тэд өөрөө хоцорч хаягдах хүртлээ мөнгөний ухагдахууны тухайд огтхон ч анзаардаггүй
юм.
Хямгач сэтгэлгүй хүн эцэстээ унаж хаягддаг. Тэд цагийг ч, мөнгийг ч адилхан үргүй зардаг.
Ирээдүйн тодорхойгүй үр жимсийг горьдсоноос хэлэлцсэн амнаасаа няцаж, өр зээлийн баталгаагаа
бусниулж, тэр хооронд өр хийгээд зүхлийн үрэл үмхэж , тэнцвэрээ алдахад хүрдэг.
"Хэмнэлт чухал болоод ирэхээр жаахан ч гэсэн хурааж хуримтлуулах хэрэгтэй болно. Харин биеэ доош нь
унагаах хүртлээ нарийлан байж мөнгөжихөөр зүтгэе гэж бодож бас болохгүй".Энэ бол Бэконы сургааль юм.
Үнэн хэрэгтээ гар дорх мөнгөө огт дэмий чулуудаж байдаг хүн олон. Гэтэл өчүүхэн бага мөнгө байлаа ч
түүнийгээ зөв зарцуулбал, ямар нэгэн хэмжээний хөрөнгө төлжиж, ямар нэг байдлаар өөрийгөө
амьдруулахын үр болж чадах бус уу.
Үрэлгэн хүн "ахиц гарахгүй байгаа нь хүмүүсийн дунд алагчлал байгаагаас тэр" гэх мэтээр
заримдаа гомдол эрдэг. Гэвч тэдний өөрсдийн жинхэнэ дайсан бол бусад хүмүүс биш харин өөрөө байдаг.
Өөрөө өөрийнхөө хүртэл талд нь байж чаддаггүй хүнд хэн гараа сунгаж туслах юм бэ?
Нарийлж харамлахыг хэтрүүлэх нь бодож узүүштэй асуудал юм. Харамч агаад санаа сэтгэл уйтан хүн
амьдрал дээр ч, бизнес дээр ч алсаа харж чаддаггүй, эцсийн дүнд алдаа хийдэг. Нэг пэни-гийн үнэгүй хүн,
яагаад ч хоёр пэни-гийн үнэтэй хүн болж чаддаггүй гэдэг яриа ихэд дэлгэрчээ. Шударга байх нь хамгийн
сайн арга хэмжээ байдагтай адил, өгөөмөр уужуу талбиу, зан араншин сайтай байх нь бас амьдарч явахын
төлөөх хамгийн сайн арга зам юм гэж хэлж болох бизээ.