Нухацтай хичээл зутгэл эцэст нь ялдаг

"Нэгэн хөвгүүн нөгөөгөөсөө ялгарах ялгаа бол авъяас гэхээс илүү идэвхийлэх хүчний сайн саар
хоёроор шийдэгдэж байдаг" гэж Арнольд онцлон хэлсэн байдаг бөгөөд энэ нь том хүнд ч бас хамаарна.Шургуу тэвчээр, амьдрах хүч нь эхэндээ заяагдсан мэт байдаг боловч уг хүнд заншил болон биед нь хэвшдэг. Ягуу ягуухан чамбай хичээж зүтгэдэг тааруухан сурагч, залхамтгай онц сурлагатныг гүйцэж түрүүлдэг бус уу. Удаан ч гэсэн найдвартай алхдаг хүн, уралдахад эцэст нь ялдаг. Сургууль дээрх жагсаалт, жинхэнэ амьдрал дээрх жагсаалт хоёр бүрэн төгс байраа солих жишээ олон байдаг. Оюутан байхдаа үнэхээр алд тасархай байсан хүн, сүүлдээ жирийн хүний амьдралд булагдаж орхидог. Нөгөө талаар, ямар нэг юмыг найдах ч аргагүй байсан маруухан нөхөр цуцалтгүй хичээл зүтгэлийг үргэлжлүүлсний ачаар аажимдаа хүний дээр гарах нь бий. Гайхалтай үзэгдэл юм, гэвч түүний учрыг ухаарах түлхүүр тэр хүний шургуу хичээнгүйн давууд байдаг. Нэгэн түүх дурьдахад тааруухан сурагчын загвар мэт нэгэн хүү байдаг байв. Багш түүний сурлагын амжилтыг дээшлүүлье гэж хүчээ дайчилсан ч огтхон ч өөрчлөлт гарсангүй. Шийтгэлээ ч, тайтгарууллаа ч, аргадлаа ч ямар ч нэмэргүй. Эцэст нь багш нарын нэг нь түүнийг "хаана ч байхгүй агуу тэнэг" гэж хүртэл дуудсан гэдэг.
Гэтэл нөгөө сулхан амьтан, тархины ажиллагаа нь барагтайхан ч, муйхар гэмээр хатуу зоригийн хүч сууж байжээ. Тэгээд өсч томрохын хэрээр тэрхүү сайн тал нь ягуу ягуухан үндсээ сунгасаар удалгүй тэрээр бизнесийн ертөнцөд хөл тавьж, түүгээр барахгүй ангийнхаа нөхдийн ихэнх хэсгээс хавьгүй шилдэг хүн болж,хорвоод нэрээ гаргасан гэдэг. Түүний дараар тэрээр төрсөн нутгийнхаа хотын захирагч болж гайхамшигтай үйл ажиллагаа явуулсан юм.
Алхахдаа удаан яст мэлхий ч замаа зөв олбол, алдаатай буруу замаар явах өрсөлдөгчөө ялж чадах нь буй. Тиймээс чин сэтгэлээсээ шургуу зүтгэл гаргавал ахиц дэвшил удаан байсан ч сэтгэл өвдөхийн хэрэгцээ байхгүй.Залуу цагийн сэргэлэн цовоо байдал аягүй бол дутагдалтай тал болон хувирахгүй гэхийн газар үгүй. Юуг ч авхаалжтай сайн ойлгодог хүүхэд, тэр хэрээр юмыг мартахдаа амархан, тэвчээр оролдлого хэмээх чанараа дээшлүүлье гэдэггүй.
Гэтэл угтаа тэвчээр оролдлого хоёр л зан авирын хамгийн чухал эд эс билээ. Чадал сайнгүй хүүхэд харин тэрхүү сайхан суртахууныг бага сага ч болов биедээ хэвшүүлж байдаг. "Өнөө цагийн намайг буй болгосон нь миний өөрийн минь онцгой,цөхрөлтгүй хүч билээ" гэж Дейбнер өгүүлсэн байдаг агаад, энэхүү үг энэ үнэнийг баталж байгаа бус уу.